تفرقه استراتژی جهان کفر برای نابودی اسلام

از دیرباز  دشمنان اسلام به دنبال تضعیف اسلام و مسلمانان بوده اند. بهترین راه آنان برای ایجاد تضعیف، تفرقه افکنی بین مسلمانان بوده است. راهکار اینان هم بزرگ کردن وجوه اختلاف مذاهب اسلامی در موضوعات مختلف بوده است .
با اینکه مشترکات بین مذاهب اسلامی زیاد است ولی دشمنان اسلام با تحریک متعصبین شیعه و سنی بر بیان مسائل اختلافی، جنگ و نزاع و دشمنی را بین مسلمین رواج داده‌اند.
 در بین اهل سنت وهابیت نیابتا از دشمنان اسلام و در بین شیعیان جریان برائتی ها و تشیع انگلیسی آتش افروزان تفرقه بین مسلمانان شده اند.
 همین امر باعث شده بسیاری از مردم مسلمان شیعه و سنی از تکفیر و تفرقه افکن، جان سالم به در نبرند. 
همه باید بدانند که مباحث اختلافی بین شیعه و سنی را باید علمای فریقین با بحث علمی و منطقی حل نمایند  و نباید به عموم مردم کشانده شود .
در زمانه فعلی مسئله لعن  مقدسات اهل سنت به عنوان بزرگترین آتش برای شعله ور کردن تعصبات جاهلانه و ایجاد دشمنی و تفرقه بین مسلمین است.
 در مکتب اهل بیت علیهم السلام برائت از دشمنان خدا حدود خود را دارد:
 برائت مراحل قلبی و عملی دارد .
برائت قلبی نداشتن حب دشمنان خدا و عملی آن دوری از اخلاق و منش و اعمال آنهاست حال اگر برائت زبانی و کلامی منجر به ایجاد دشمنی و عداوت و قتل و تفرقه شود، قطعاً حرام است.
 در آغاز حکومت علی علیه السلام ، حضرت در مدینه یک سخنرانی کرده اند. در بین سخنرانی اشاره به ظلم هایی که بعد از شهادت پیامبر به ایشان شده بود می کنند بعد می فرمایند :
"و ایم الله لو لا مخافة الفرقة بین المسلمین و ان یعود الکفر  و یبور الدین لکنا علی  غیر ما کنا علیه"  یعنی:
 به خدا سوگند اگر از تفرقه میان مسلمانان و بازگشت کفر و نابودی دین نمی ترسیدم غیر از آن چیزی می شدیم که در زمان آنها بودیم.
 امام اشاره به این دارند که من به خاطر حفظ وحدت بین مسلمین با اینکه توان تغییر وضعیت موجود در زمان خلفا را داشتم ولی به خاطر مصلحت این کار را نکردم برای ما حفظ یکپارچگی و وحدت مسلمین که به تبع باعث صیانت از اسلام در برابر جهان کفر می شود از هر چیزی مهم تر است .
اهل البیت علیهم السلام همواره منادی وحدت بوده اند و از تفرقه هم پرهیز می کردند و هم پرهیز می دادند چون حفظ موجودیت اسلام برای آنان از هر چیزی مهم تر بوده است.
 مردم مسلمان بدانند هرکس تفرقه ایجاد کنند در هر لباسی باشد و از هر مذهبی دلسوز اسلام نیست و تعصب های کور، آنان را از حقایق دور کرده است 

نباید این اندیشه جماعت تفرقه افکن را به اسم مکتب قرآن و عترت بنویسند .

از خدای عزوجل تعجیل ظهور منتقم آل محمد و نابودی جهان استکبار را خواهانم

محمد علی فتحی

هفته وحدت /1400

 

  

سب مقدسات مخالفان از منظر قرآن

قال الله تعالی:

ولَا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ  کَذَلِکَ زَیَّنَّا لِکُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ[1]

ترجمه:

(به معبود) کسانى که غیر خدا را مى خوانند دشنام ندهید، مبادا آنها (نیز) از روى ظلم و جهل، خدا را دشنام دهند. این گونه براى هر امّتى عملشان را زینت دادیم. سپس بازگشت همه آنان به سوى پروردگارشان است. و آنها را از آنچه عمل مى کردند،آگاه مى سازد (و پاداش و کیفر مى دهد).

 

نکته ها:

 

1-      این آیه به صراحت ناسزاگویی به کفار و مشرکین را نکوهش می کند و دلیل آن را مقابله آنان به مثل و سب خدای تعالی می داند.

2-     ناسزا گویی به مقدسات اشخاص طبق آیه شریفه نکوهش شده و حرام می باشد.

3-     از آیه استفاده می شود که منطق اسلام ناسزا گویی نیست بلکه عقاید خود را مسلمان واقعی با برهان و دلیل مطرح کرده و از آن دفاع می کند.

4-     لعن اگرچه ناسزا گویی و سبّ محسوب نمی شود ولی قطعا بدتر از آن است.

5-     لعن دشمنان اهل البیت علیهم السلام آن هم به صورت علنی و در زمانه ای که دشمن به دنبال شکاف انداختن بین صفوف مسلمین است، کاری است خلاف آیه قرآن و سیره عملی اهل البیت علیهم السلام.

6-     اهانت و سبّ و لعن بزرگان فرق اسلامی طبق فتاوای مراجع عظام جایز نیست و شیعه واقعی با برهان و دلیل می تواند آنان را نقد کند.

7-     یک مورد لعن علنی از اهل البیت علیهم السلام نسبت به بزرگان اهل سنت گزارش نشده است اگر مواردی هم باشد قطعا از حیث سندی اعتبار ندارد.

8-     اگر به واسطه اهانت به مخالفین مذهب، پیروان آنان ، خون شیعه ای را بریزند قطعا یکی از شریکان جرم، سبّ و لعن کننده می باشد.

9-     شیعه واقعی نه از اهل البیت علیهم السلام جلو می افتد و نه عقب. شیعه ملازم اهل البیت علیهم السلام است.

10- در سیره عملی اهل البیت علیهم السلام اهانت و سبّ بزرگان اهل سنت جای ندارد.

11- برادران اهل سنت، رفتار ناشایست جهّال از شیعه را به پای اهل البیت علیهم السلام و شیعیان بصیر و متعهد ننویسند.

خادم اسلام و مسلمین محمد علی فتحی

---

[1] -  انعام:108