تفرقه استراتژی جهان کفر برای نابودی اسلام

از دیرباز  دشمنان اسلام به دنبال تضعیف اسلام و مسلمانان بوده اند. بهترین راه آنان برای ایجاد تضعیف، تفرقه افکنی بین مسلمانان بوده است. راهکار اینان هم بزرگ کردن وجوه اختلاف مذاهب اسلامی در موضوعات مختلف بوده است .
با اینکه مشترکات بین مذاهب اسلامی زیاد است ولی دشمنان اسلام با تحریک متعصبین شیعه و سنی بر بیان مسائل اختلافی، جنگ و نزاع و دشمنی را بین مسلمین رواج داده‌اند.
 در بین اهل سنت وهابیت نیابتا از دشمنان اسلام و در بین شیعیان جریان برائتی ها و تشیع انگلیسی آتش افروزان تفرقه بین مسلمانان شده اند.
 همین امر باعث شده بسیاری از مردم مسلمان شیعه و سنی از تکفیر و تفرقه افکن، جان سالم به در نبرند. 
همه باید بدانند که مباحث اختلافی بین شیعه و سنی را باید علمای فریقین با بحث علمی و منطقی حل نمایند  و نباید به عموم مردم کشانده شود .
در زمانه فعلی مسئله لعن  مقدسات اهل سنت به عنوان بزرگترین آتش برای شعله ور کردن تعصبات جاهلانه و ایجاد دشمنی و تفرقه بین مسلمین است.
 در مکتب اهل بیت علیهم السلام برائت از دشمنان خدا حدود خود را دارد:
 برائت مراحل قلبی و عملی دارد .
برائت قلبی نداشتن حب دشمنان خدا و عملی آن دوری از اخلاق و منش و اعمال آنهاست حال اگر برائت زبانی و کلامی منجر به ایجاد دشمنی و عداوت و قتل و تفرقه شود، قطعاً حرام است.
 در آغاز حکومت علی علیه السلام ، حضرت در مدینه یک سخنرانی کرده اند. در بین سخنرانی اشاره به ظلم هایی که بعد از شهادت پیامبر به ایشان شده بود می کنند بعد می فرمایند :
"و ایم الله لو لا مخافة الفرقة بین المسلمین و ان یعود الکفر  و یبور الدین لکنا علی  غیر ما کنا علیه"  یعنی:
 به خدا سوگند اگر از تفرقه میان مسلمانان و بازگشت کفر و نابودی دین نمی ترسیدم غیر از آن چیزی می شدیم که در زمان آنها بودیم.
 امام اشاره به این دارند که من به خاطر حفظ وحدت بین مسلمین با اینکه توان تغییر وضعیت موجود در زمان خلفا را داشتم ولی به خاطر مصلحت این کار را نکردم برای ما حفظ یکپارچگی و وحدت مسلمین که به تبع باعث صیانت از اسلام در برابر جهان کفر می شود از هر چیزی مهم تر است .
اهل البیت علیهم السلام همواره منادی وحدت بوده اند و از تفرقه هم پرهیز می کردند و هم پرهیز می دادند چون حفظ موجودیت اسلام برای آنان از هر چیزی مهم تر بوده است.
 مردم مسلمان بدانند هرکس تفرقه ایجاد کنند در هر لباسی باشد و از هر مذهبی دلسوز اسلام نیست و تعصب های کور، آنان را از حقایق دور کرده است 

نباید این اندیشه جماعت تفرقه افکن را به اسم مکتب قرآن و عترت بنویسند .

از خدای عزوجل تعجیل ظهور منتقم آل محمد و نابودی جهان استکبار را خواهانم

محمد علی فتحی

هفته وحدت /1400

 

  

تفرقه اهل ایمان ، عامل نکبت

قال الله تعالی:

و تَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ کُلٌّ إِلَیْنٰا رٰاجِعُونَ.( الانبیاء:۹۳)

و (گروهی از پیروان ناآگاه آنها) کار خود را به تفرقه در میان خود کشاندند. (سرانجام) همگی به سوی ما باز می گردند (و جزای کار خویش را می بینند).
 
👌نکات:

1-  کلمه تقطع ، معناى تقطیع یعنى جدا کردن است.
2-   بعضى دیگر گفته اند به همان معنایى است که از لفظ متبادر مى شود و آن تفرق و اختلاف است.
3-  مقصود از آن این است که مردم این امر واحد را که گفتیم همان دین توحید است که انبیا بدان دعوت کرده اند رها کرده با اینکه امرى واحد بود پاره پاره نموده و میان خود تقسیمش کردند، هر طایفه اى یک قسمت آن را گرفته بقیه را رها کرد یکى وثنى مذهب شد، یکى یهود و یکى نصارى و یکى مجوس و دیگرى صابئى، آن هم با همه اختلافاتى که در طوایف آنها هست و این خود نوعى سرزنش و مذمتى است از مردم به خاطر اختلافشان در دین و نافرمانى خدا در پرستش معبود یگانه .
4-  و در جمله کُلٌّ إِلَیْنٰا رٰاجِعُونَ بیان مى کند که اختلافشان در امر دین نادیده گرفته نمى شود بلکه همگى به سوى خدا بازگشت نموده بر طبق اختلافى که در امر دین کردند سزا داده مى شوند هم چنان که تفصیل در آیه فَمَنْ یَعْمَلْ مِنَ اَلصّٰالِحٰاتِ نیز بدان اشاره دارد .
5-   اگر جمله کُلٌّ إِلَیْنٰا رٰاجِعُونَ را بدون عطف آورده براى این است که این جمله در واقع جوابى است از سؤالى تقدیرى، گویى کسى پرسیده عاقبت اختلافشان در امر دین چه خواهد بود و چه نتیجه خواهد داد در پاسخ فرموده همه به سوى ما بر مى گردند و طبق عملشان مجازاتشان مى کنیم .
6-  از ظاهر آیه بر می آید که دلیل این همه اختلاف در میان امت ها خود مردم هستند نه رهبران آنها. لذا اتهام به کوتاهی انبیاء در هدایت گری مردم و یا ناکارآمدی خود دین در هدایت وایجاد تفرقه سخنی باطل است. 
7-  ( وَ تَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ ) کارشان به جایى رسید که در برابر هم ایستادند،و هر گروه،گروه دیگرى را لعن و نفرین مى کرد و از او برائت و بیزارى مى جست،به این نیز قناعت نکردند به روى همدیگر اسلحه کشیدند و خونهاى زیادى را ریختند،و این بود نتیجه انحراف از اصل اساسى توحید و آئین یگانه حق.
8-  جمله تقطعوا که از ماده قطع مى باشد به معنى جدا کردن قطعه هایى از یک موضوع به هم پیوسته است،و با توجه به اینکه از باب تفعل آمده که به معنى پذیرش مى آید مفهوم جمله این چنین شود:آنها در برابر عوامل تفرقه و نفاق تسلیم شدند،جدایى و بیگانگى از یکدیگر را پذیرا گشتند، به یکپارچگى فطرى و توحیدى خود پایان دادند و در نتیجه گرفتار آن همه شکست و ناکامى و بدبختى شدند
9-   و در آخر آیه اضافه مى کند اما همه آنها سرانجام به سوى ما باز مى گردند ( کُلٌّ إِلَیْنٰا رٰاجِعُونَ ) این اختلاف که جنبه عارضى دارد برچیده مى شود و باز در قیامت همگى به سوى وحدت مى روند،در آیات مختلف قرآن،روى این مساله زیاد تاکید شده که یکى از ویژگیهاى رستاخیز برچیده شدن اختلافات و سوق به وحدت است: در آیه 48 سوره مائده مى خوانیم إِلَى اَللّٰهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعاً فَیُنَبِّئُکُمْ بِمٰا کُنْتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ : بازگشت همه شما به سوى خدا است و شما را از آنچه در آن اختلاف داشتید آگاه مى سازد این مضمون در آیات متعددى از قرآن مجید به چشم مى خورد و به این ترتیب آفرینش انسانها از وحدت آغاز مى شود و به وحدت باز مى گردد.

✍️ محمد علی فتحی

کرج ایران کوچک