خدا بنده هاشو دوست داره اما...
چیزی که اون دوست داره رو دوس نداریم!
بنده های عجیبی هستیم.
به جای فرمانبرداری از خدا بر او فرمان می دهیم!
بالاخره معلوممان نیست عبدیم یا مولا!؟
یه داستان:
روزی حضرت موسی علیه السلام از مسیری رد می شدند.دیدند فردی بر زمین به حال سجده افتاده وحال دعا و مناجات عجیببی دارد و از خدا حاجتی را مطالبه می کند.
حضرت او را به حال خود گذاشت و به مسیر خود ادامه داد.
شب به هنگام بازگشت دید هنوز آن مرد به حال سجده است و هنوز حاجتش روا نشده.
تعجب کرد و به خدای -عزو جل- عرض کرد:
خدایا اگر من جای تو بودم حاجت این بنده را روا می کردم.
خدایا چرا جوابش را نمی دهی؟
ندا رسید که ای موسی!
«اگر این بنده ام تا ابد به این حال بماند و پیشانیش با زمین یکی شود هرگز حاجتش را روا نمی کنم زیرا او از راهی که من می خواهم وارد نشده و به دلخواه برای عرض حاجت به درگاه من آمده است».
رفقا !
احکام شرع از نماز و روزه و...همان راههای وصول به خدا هستند.
ادعای اینکه دلت پاک باشد ولی آنچه خدای تعالی که در قالب شریعت گفته را نپذیری،نشان ناپاکی دل است.
دلی که پاک باشد حرف شنوی از خدا دارد!
لطفا به خودتان کلک نزنید ومطمئن باشید خدا کلک نمی خورد.
