امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
دوامُ الْغَفْلَةِ یُعْمِى الْبَصیرَةَ.
غفلت پیوسته، بصیرت را کور گرداند.
📚شرح غررالحکم، ج ۴، ص ۲۲.
👌نکته:
۱. غفلت به معنی فراموشی جایگاه و منزلت، ارزش ها، ساحت های الهی و ساخت های انسانی است.
۲. این بیماری چون سرمایه های وجودی را تحت الشعاع قرار می دهد، و باعث تخدیر، اضمحلال و یا نابودی آنان می شود، باید مورد علاج قرار گیرد.
۳. در برخی روایات، مستی غفلت را بدتر از مستی خمر و شراب دانسته اند.
۴. انسان غافل در معرض شکار دو دشمن خطرناک است: نفس اماره و دیگری شیطان رجیم.
۵. استراتژی شیطان در مواجه با انسان، غفلت زایی است. او با ایجاد غفلت بستر گمراهی و ندیدن حق و راه مستقیم را فراهم می کند.
۶. ذکر، موعظه، مناجات، یاد مرگ سه عنصر مهم در غفلت زدایی و نیز پیشگیری از غفلت است.
۷. ادامه غفلت، کوری دل را در پی دارد و کوری دل ممکن است انسان را در برابر خدا و ولی خدا بکشاند.
۸. ذکر دائمی و انابه به درگاه ربوبی مهمترین وظیفه مؤمن است.
۹. جامعه غافل در معرض تهدید قرار دارد و معنویت، زندگی قرآنی می تواند جامعه را از غفلت دور نگه دارد.
۱۰. تمام تلاش دشمنان انقلاب و اسلام ایجاد بسترهای غفلت برای مردم ما است.
۱۱. نشانه ابتلا به غفلت دوری از ارزشهای الهی در تمام ابعاد زندگی است.
✍ محمد علی فتحی