اخیرا شخصی بنام مرتضی الویری ادعا کرده که قانون عفاف وحجاب، ضد اسلام است و اسلام هیچ مجازاتی برای بی‌حجابی درنظر نگرفته است!
در پاسخ به ایشان چند نکته عرض می کنیم:
۱. اگر کسی تخصص کافی در زمینه علوم اسلامی ندارد، نباید درباره یک مسئله از منظر اسلام نظردهد چراکه نظراتش خلاف واقع خواهد بود.
۲. مجازات های اسلام به مجازات منصوص و غیر منصوص تقسیم می شود. بخش حدود و مجازات اسلامیِ کتب فقهی ، متکفل تبیین این مجازاتها است. مجازات غیر منصوص، همان تعزیزات هستند که حاکم شرع به فراخور درجه مجازات و آثار و تبعات آن، می تواند تعیین مجازات کند.
۳. اصل رعایت حجاب جزو ضروریات دین محسوب می شود و آیات و روایات زیادی در این باب وجود دارد.
۴. اگرچه در نگاه اول رعایت حجاب در حکم اولیه، الزامی به نظر نمی رسد ولی به دلیل ثانوی، حکم ثانوی الزام را پدید می آرد؛ چون عدم رعایت حجاب مقدمه شروع فحشا و منکر، تخریب خانواده، تهدید نسل، از بین رفتن امنیت اخلاقی و روانی و مفاسد دیگر می شود که نمی توان از کنار آنها بی خیال رد شد و حاکمیت اسلامی وظیفه دارد ترتیبی برای رفع آنها در نظر بگیرد.
۵. با توجه به اصل نهی از منکر و نیز مبارزه با فساد اخلاقی و اجتماعی و تهدیدات نسل و خانواده، اسلام حکم به ضرورت رعایت حجاب و الزام به آن می دهد.
۶. علاوه این موارد اگر بی حجابی اگر یکی از اسباب نفوذ دشمنان اسلام در ممالک اسلامی شود و امنیت ملی را به خطر بیندازند – که همه تحلیلگران و دانشمندان منصف ومؤمن بدان اذعان دارند – اهمیت رعایت حجاب دوچندان می شود.
۷. با توجه به این همه مفاسد بی حجابی، مجازات های منصوص و غیر منصوص به نسبت آثار و تبعات قابل اعمال و اجرا می تواند باشد که حدود و ثغور آن را فقها و حقوقدانان و حاکم شرع تعیین می کند. با این بیان نمی توان اصل مجازات برای بی حجابی را منتفی دانست.
۸. جناب آفای الویری و امثالهم باید چشمان خود را به تبعات وحشتناک بی حجابی باز کنند و به خاطر خوشایند یک عده که حجاب را دستاویز سیاست بازی و لشکرکشی علیه نظام اسلامی قرار داده اند – ندانسته یا عامدانه – علیه قانون الهی حجاب سخن نگویند.
۹. حجاب قبل از آنکه قانون کشور باشد قانون الهی است و نیز جزو اصیل ترین فرهنگ ایرانی محسوب می شود و به درازای تاریخ بشری وجود داشته و با فطرت توحیدی هماهنگ است و عقلانیت، لزوم آن را برای صیانت از زن و خانواده و نسل ضروری می داند.
۱۰. فقهای شیعه و حوزه های علمیه در این خصوص محتواهای ناب دارند؛ اگرچه به دلیل ضعف در اطلاع رسانی، آثار علمی آنها مغفول واقع شده است . نباید این عدم اطلاع رسانی به موقع را، انفعال حوزه و علماء در خصوص توجیه کنندگان باطل و تخریب کنندگان حدود و احکام الهی تلقی کرد.
✍️ محمد علی فتحی
