سخن گفتن سر انسان را آشکار می کند و هرآنچه شخص باشد را بر دیگران ظاهر می کند.
سخن گفتن اگر نباشد شخص نمی تواند حاجات خود را بیان دارد وبه تبع آن با مشکلات زیادی مواجه می شود.
استفاده درست از این نعمت الهی شکرگزاری آن محسوب می شود.آنکه زبان را بر ناسزاگویی باز می کند کفران نعمت زبان کرده است.
به این روایت توجه بفرمائید:
امیر مؤمنان علىّ عَلَیْهِ السَّلَامُ به نقل از رسول خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فرمود:
همانا خداوند متعال بهشت را بر هر فحش دهنده بدزبانِ بىشرمِ کم حیایى که باکى ندارد از آنچه مىگوید و یا به او گفته مىشود، حرام نموده است؛ و چنانچه تفحّص و بررسى کنى او را نمىیابى مگر آنکه یا فرزند فاحشه است و یا شیطان شریک (انعقاد) نطفهاش شده است.
شخصى اظهار داشت: اى رسول خدا! آیا در مردم هم مشارکت شیطان وجود دارد؟
حضرت فرمود: آیا سخن خداوند را (خطاب به شیطان): «با مردم در اموال و فرزندانشان مشارکت کن»، نخواندهاى. گفته شد: آیا در بین مردم کسى هست که نسبت به سخن خود و سخن دیگران بى باک و لاابالى باشد؟ فرمود: بلى، کسى که متعرّض (حیثیّت و آبروى) دیگران مىشود و در باره آنها چیزهایى را مىگوید که مىداند رهایش نمىکنند (و متقابلًا به او بر مىگردانند)، چنین کسى نسبت به سخن خود و سخن دیگران در بارهاش، لاابالى و بى باک است.[1]
متن عربی حدیث:
عُثْمَانُ بْنُ عِیسَى، عَنْ عُمَیْرِ بْنِ أُذَیْنَةَ، عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ، قَالَ: سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ یَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَى کُلِّ فَحَّاشٍ بَذِیءٍ، قَلِیلِ الْحَیَاءِ، لَا یُبَالِی مَا قَالَ، وَ مَا قِیلَ لَهُ، فَإِنَّکَ إِنْ فَتَّشْتَهُ لَمْ تَجِدْهُ إِلَّا لِغَیَّةٍ، أَوْ شِرْکِ شَیْطَانٍ، فَقَالَ رَجُلٌ: یَا رَسُولَ اللَّهِ! وَ فِی النَّاسِ شِرْکُ شَیْطَانٍ؟
فَقَالَ: أَمَا تَقْرَأُ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ شَارِکْهُمْ فِى الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَدِ»؟( الإسراء: 64) ، ثُمَّ قَرَأَ حَتَّى فَرَغَ مِنَ الْآیَةِ- فَقَالَ الرَّجُلُ: وَ فِی النَّاسِ مَنْ لَا یُبَالِی مَا قَالَ وَ مَا قِیلَ لَهُ؟
فَقَالَ: نَعَمْ، مَنْ تَعَرَّضَ للنَّاسِ، فَقَالَ فِیهِمْ وَ هُوَ یَعْلَمُ أَنَّهُمْ لَا یَتْرُکُونَهُ، فَذَلِکَ الَّذِی لَا یُبَالِی مَا قَالَ وَ مَا قِیلَ لَهُ.
نکته ها:
1- آنکه برایش فرق نمی کند که چه می گوید و یا چه درباره او می گویند، اهل بهشت نیست.
2- این گونه افراد در پاکی نسبشان تأمل کنند احتمالا شیطان در نطفا او تدثیر گذاشته است.
3- شیوه مشمارکت شیطان این است که هنگام انعقاد نطفه نام خدا بر زبان والدین جاری نشده و یا نطفه از لقمه حرام بوده ویا اینکه نطفه از ارتباط حرام بوده و یا اینکه مادر شخص به همسرش خیانت کرده است.
4-
[1] کوفى اهوازى، حسین بن سعید، زاهد کیست؟ وظیفه اش چیست؟: تحقیق و ترجمه کتاب شریف «الزهد»، 1جلد، نور السجاد - قم، چاپ: اول، 1387 ه.ش.
