امروز(2 فروردین 1401) در یکی از مساجدکرج، پیرمرد نود و پنج ساله ای را معرفی کردند که نمازش را ایستاده می خواند و روزه هم گرفته بود. امثال این عزیزان حجت الهی هستند در روز قیامت بر جوانانی که در اوج توانمندی نه نماز می خوانند و نه روزه می گیرند! خدای عزوجل می فرماید:
أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّیْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا یَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَیَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ ۗ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ (الزمر: ۹)
آیا (چنین کسی با ارزش است یا) کسی که در ساعات شب در حال سجده و قیام به عبادت مشغول است و از عذاب آخرت می ترسدو به رحمت پروردگارش امیدوار است؟! بگو: «آیا کسانی که می دانند باکسانی که نمی دانند یکسانند؟! تنها خردمندان متذکر می شوند»
ای جوان! بندگی در اوج توانایی هنر است. فریب دو روز دنیا را نخور و توبه را تأخیر نینداز و به فکر مرگی باش که در یک نفسی و یک قدمی ماست و باید برای ابدیتمان توشه ای از عبادت برداریم. بعد از مردنت تو می مانی و اعمالت و همه تو را در همان شب اول قبرت تنها می گذارند و تازه اگر توشه ای از تقوا و عمل صالح نداشته باشی، گناهانت مانع رسیدن خیرات دیگران می شود.
پس ای عزیز! به خود بیا و از این خواب و مستی جوانی بیدار شو و برای خدا زندگی کن و برای خوشایند کسی زندگی نکن و تمام توجهت به آخرتت باشد. ا
گر خودت به خودت رحم نکنی کسی به تو رحم نخواهد کرد.
مبادا شعار «خدا ارحم الراحمینه می بخشه» گولت بزند. بله خدا ارحم الراحمین در موضع رحمت است ولی اشد المعاقبین در موضع نقمت و عذاب است. تازه هیچ سندی و مدرکی و ضمانتی دال بر اینکه بخشوده شوی وجود ندارد. #دروس_بیداری
✍ محمد علی فتحی
