شافعى در جواب کسى که از او درباره حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام سئوال کرد گفته است:
چه بگویم درباره مردى که دوستانش مناقب و کمالات او را از روى تقیّه و ترس پنهان کردند، ودشمنانش از روى کینه و عداوت پوشیده داشتند، و با این وصف، فضائل او مشرق و مغرب عالم راپر کرده است.
و سیّد تاج الدین عاملى همین معنا را در ضمن شعر آورده است:
لقد کتمت آثار آل محمّد
محبّوهم خوفاً وأعداؤهم بغضاً
فأبرز من بین الفریقین نبذة
بها ملأ اللَّه السماوات والأرضا
ترجمه اشعار:
آثار آل محمّد علیهم السلام را دوستانش از روى ترس،
و دشمنانش به خاطر دشمنى پنهان داشتند.
از بین این دو گروه مقدار کمى از آن ظاهر گردید،
و خداوند با همان مقدار کم آسمانها و زمین را پر کرده است[1].
[1] - برسى رحمه الله این حدیث را در کتاب «مشارق الأنوار: ۱۱۱» نقل کرده و آن را به نظم درآورده است.
ترجمه کتاب نفیس (القطره): قطره ای از دریای فضایل اهل بیت علیهم السلام - تذییل: - جلد ۱، صفحه ۳۷۰
