یاد داشت زیر تحلیلی درباره آسمانی بودن دو کتاب تورات و انجیل ادیان یهودیت ومسیحیت که به قلم آیة الله مکارم شیرازی و همکاران ایشان در تفسیر نمونه آمده است.
" تورات" در اصل یک لغت عبرى است که به معنى" شریعت و قانون" مىباشد و سپس به کتابى که از طرف خداوند بر موسى بن عمران ع نازل گردیدگفته شده، و گاهى به مجموعه کتب" عهد عتیق" و گاهى به" اسفار پنجگانه" آن نیز گفته مىشود.
توضیح اینکه: مجموعه کتب یهود که" عهد عتیق" نامیده شده، مرکب از تورات و چندین کتاب دیگر مىباشد، تورات داراى پنج بخش است که به نامهاى:
سفر" پیدایش"، سفر" خروج"، سفر" لاویان" سفر" اعداد"، و سفر" تثنیه" نامیده شده است، این قسمت از کتب عهد قدیم، شرح پیدایش جهان و انسان و مخلوقات دیگر و قسمتى از زندگى انبیاء پیشین و موسى بن عمران و بنى اسرائیل و احکام این آیین مىباشد.
کتب دیگر این مجموعه که در واقع نوشتههاى مورخان بعد از موسى ع است شرح حالات پیامبران و ملوک و پادشاهان و اقوامى است که بعد از موسى بن عمران به وجود آمدهاند.
ناگفته پیدا است که غیر از اسفار پنجگانه تورات، هیچ یک از این کتب، کتب آسمانى نیستند و خود یهود نیز چنین ادعایى را ندارند و حتى" زبور" داوود که آن را به عنوان" مزامیر" مىنامند، شرح مناجاتها و اندرزهاى داوود است.
و اما در مورد اسفار پنجگانه تورات، قرائن روشنى در آنها وجود دارد که نشان مىدهد اینها نیز کتب آسمانى نیستند، بلکه کتابهاى تاریخى هستند که بعد از موسى بن عمران نوشته شده است، زیرا در آنها شرح وفات موسى ع و چگونگى تدفین او و پارهاى از حوادث بعد از وفات موسى نیز آمده است، مخصوصا آخرین فصل سفر پنجم (سفر تثنیه) به وضوح ثابت مىکند که این کتاب، مدتها بعد از وفات موسى بن عمران به رشته تحریر در آمده است.
به علاوه محتویات این کتب که آمیخته با خرافات فراوان و نسبتهاى ناروا به انبیاء و پیامبران الهى و بعضى سخنان کودکانه مىباشد، گواه دیگرى بر ساختگى بودن آنها است.
شواهد تاریخى نیز نشان مىدهد که تورات اصلى از میان رفت و بعدا پیروان موسى بن عمران، این کتابها را به رشته تحریر در آوردند[1].
" انجیل" در اصل، کلمه یونانى است که به معنى" بشارت" یا" آموزش جدید" آمده است و نام کتابى است که بر حضرت عیسى ع نازل شده است، قابل توجه اینکه قرآن در آیه مورد بحث و هر جا که از کتاب عیسى ع نام برده" انجیل" را به صورت مفرد آورده است، و نزول آن را از طرف خدا معرفى مىکند، بنا بر این اناجیل بسیارى که بین مسیحیان متداول است، حتى معروفترین آنها یعنى انجیلهاى چهارگانه (لوقا، مرقس، متى و یوحنا) وحى الهى، نیستند، همانگونه که خود مسیحیان نیز انکار نمىکنند که این انجیلهاى موجود، همه به دست شاگردان، یا شاگرد شاگردان، حضرت مسیح ع و مدتها بعد از او نوشته شده است، منتها آنان ادعا مىکنند که شاگردان مسیح، این اناجیل را با الهام الهى نوشتهاند.
در اینجا مناسب است بررسى فشردهاى در باره عهد جدید و اناجیل نموده و با نویسندگان آنها آشنا شویم:
مهمترین کتاب مذهبى مسیحیان که تکیهگاه عموم فرق مسیحى مىباشد و همچون کتاب آسمانى روى آن تکیه مىکنند، مجموعهاى است که آن را" عهد جدید" مىنامند.
" عهد جدید" که مجموع آن بیش از یک سوم عهد قدیم نیست از 27 کتاب و رساله پراکنده در موضوعات کاملا مختلف تشکیل یافته به این ترتیب:
1- انجیل متى[2] این انجیل به وسیله" متى" یکى از شاگردان دوازدهگانه مسیح ع در سال 38 میلادى و به عقیده بعضى دیگر بین سالهاى 50 تا 60 میلادى نگارش یافته است[3]
2- انجیل مرقس[4] طبق تصریح کتاب قاموس مقدس صفحه 792، مرقس از حواریون نبوده ولى انجیل خود را زیر نظر" پطرس" تصنیف نموده است. مرقس در سال 68 میلادى کشته شد.
3- انجیل لوقا-" لوقا" رفیق و همسفر" پولس" رسول بود، پولس مدتى پس از عیسى به دین مسیح گروید و در زمان وى، یهودى متعصبى بود، وفات لوقا را در حدود سنه 70 میلادى نوشتهاند و به گفته نویسنده قاموس مقدس (صفحه 772)" تاریخ نگارش انجیل لوقا به زعم عمومى تخمینا 63 میلادى است".
4- انجیل یوحنا-" یوحنا" از شاگردان مسیح و از رفقا و همسفرهاى پولس مىباشد. و به گفته نویسنده مزبور به شهادت اغلب نقادین (محققین) تالیف آن را به اواخر قرن اول نسبت مىدهند[5] از مندرجات این اناجیل که عموما داستان به دار آویختن مسیح و حوادث بعد از آن را شرح مىدهند به خوبى ثابت مىشود که همه این اناجیل، سالها بعد از مسیح نگاشته شدهاند و هیچکدام کتاب آسمانى نازل شده بر مسیح ع نیستند.
5- اعمال رسولان (اعمال حواریان و مبلغان صدر اول).
6- 14 رساله از نامههاى پولس به اقوام و افراد مختلف.
7- رساله یعقوب (بیستمین رساله از کتب و رسالههاى بیست و هفتگانه عهد جدید).
8- نامههاى پطرس (رساله 21 و 22 عهد جدید).
9- نامههاى یوحنا (رساله 23 و 24 و 25 عهد جدید).
10- نامه یهودا (رساله 26 عهد جدید).
11- مکاشفه یوحنا (آخرین قسمت عهد جدید).
بنا بر این طبق تصریح مورخان مسیحى و طبق گواهى صریح اناجیل و سایر کتب و رسالههاى عهد جدید، هیچ یک از اینها، کتاب آسمانى نیستند و عموما کتابهایى هستند که بعد از مسیح علیه السلام نگاشته شدهاند و از این بیان، چنین نتیجه مىگیریم که انجیل، کتاب آسمانى مسیح از میان رفته و امروز در دست نیست، تنها قسمتهایى از آن را شاگردان مسیح در اناجیل خود، آوردهاند که متاسفانه آن نیز آمیخته با خرافاتى شده است.[6]
[1] - براى توضیح بیشتر به کتابهاى: الهدى الى دین المصطفى( عربى)، الرحلة المدرسیة( عربى)، رهبر سعادت( فارسى)، و قرآن و آخرین پیامبر( فارسى)، مراجعه فرمائید.
[2] - متى" بر وزن" حتى" در اصل به معنى خدابخش بوده است.
[3] - قاموس مقدس، صفحه 782.
[4] - " مرقس" بر وزن" هرمز" یا بر وزن" مردم" هر دو گفته شده است.
[5] - قاموس مقدس، صفحه 966.
[6] - مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، 27جلد، دار الکتب الاسلامیه - تهران، چاپ: سى و دوم، 1374.
