عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ :
ترجمه:
هیچ کس از انفاق درهمى در محل شایستۀ آن امتناع نمىکند، مگر آنکه دو درهم در محلّ ناشایستۀ آن انفاق میکند و هیچ کس حقّى را که به مالش تعلّق گرفته است باز نمیدارد، مگر آنکه خدا به روز قیامت آن را به صورت مارى آتشین طوق گردن او می سازد[1].