باربی عروسکی با اندام یک زن بالغ و جوان هرزه ای است که نگاه به جنس مؤنث را برای پسران ترویج می کند و و فکر و اندیشه دختران را به داشتن چنین اندامی و چنین شخصیتی می کشاند.
باربی به مهاجم جنسی در بین دختران و پسران در رده سنی کودک و نوجوان تبدیل شده است.
براستی طراحان این عروسک و حامیان آن،توانسته اند در دل بچه های معصوم و پاک نفوذ کنند و حداقل فکر توجه به اندام، وتفاوت جنسیتی،ایجاد کنجکاوی جنسی،و عادی بودن روابط دختر و پسر را ترویج نمایند.
این عروسک توانسته به عنوان قهرمانان پوشالی بچه های ایران و کشورهای اسلامی خود را جا کند.
با وجود چنین هجمه ای علیه بچه های ما، برخی حرکت های ارزشمندی مثل آتش زدن چنین عروسکی را جلوی بچه ها و با کمک خود بچه ها ترویج خشونت می دانند.
خشونت در صورتی در ذهن کودک تداعی می شود که آنچه مورد خشونت قرار گرفته یک موجود زنده باشد و نیز آن موجود ارزشی و مهاجم تلقی نشود.
شما در رویارویی با دشمن، وقتی به او حمله می کنید و او را نابود می کنید آیا حرکت شما خشونت محسوب می شود؟!
آیا هجمه فرهنگی باربی نوعی خشونت روانی نیست؟ روح و روان بچه های مسلمان که توسط این نمادهای غربی مورد تخریب قرار گرفته نباید دلسوزی مسئولین را قلقلک دهد؟
چرا با کسانی که با این مهاجم برخورد کرده اند برخورد می کنید؟ نکند شما هم برای کودکتان باربی خرید اید و حال برای اینکه کودکتان از شما آزرده نشود، راحتی فرزندتان را به سلامتی روحی و روانی فرزندان ایران ترجیح می دهید؟
بنده به نوبه خود از همه کسانی که این ایده را دادند و در استان البرز آن را عملی کردند تشکر می کنم و از همه دلسوزان به فرزندانمان خواهش می کنم این حرکت را ادامه داده و با نماد های دیگری مهاجم فرهنگی برخورد های جدی نمایند.
محمد علی فتحی
