در شرایط بحرانی جامعه و خصوصا در موارد ابتلائات عمومی مثل کرونا، پمپاز امید به مردم یکی از راهکار های مهم جهت جلوگیری از آسیب های روحی است.
اندیشیدن به اینکه بم بست وجود دارد و نمی توان از مشکلات خلاص شد، زندگی را تلخ تر می کند. قطعا مشکلات و بلاها مقطعی بوده و ماندگار نخواهد بود.
از میان چیزهایی که امید را در دل ها زنده می کند، توسل به ولی خدا و امام زمان عجل الله تعالی فرجه و انتظار فرج است.
فرهنگ انتظار اگرچه معنای عامی دارد و شامل صبر بر بلا به امید نجات بخشی در هر نوع گرفتاری است ولی یک معنای خاص هم دارد و آن انتظار ظهور ولی خدا و حجت خدا روی زمین برای اقامه عدالت الهی و رویارویی به ظلم و ستم است.
در آموزه های اسلامی وجود فردی که از ناحیه خدای مهربان به عنوان حجت و ولی جهان را در یک نگاه کلان مدیریت کند یک باور عمیق است. از ابتدای تاریخ بشر، همواره پیامبران و یا اوصیاء آنان، مردم را یار ی می کرده و به سمت خوشایندی و سعادت دعوت می کردند و هیچ ظلم و ستمی را از کسی نپذیرفته در برابر ظلم می ایستادند.
این بندگان خاص خدا، با دعای خیر خود و با مدیریت بحران ها و مشکلات امت خود، گشایش و فرج را در جامعه ایجاد می کردند و اعتماد مردم به همت والای اینان در رفع مشکلاتشان، امید زندگی را در آنان ایجاد می کرد.
در زمانه ای که ما زندگی می کنیم که نزدیک به آخر الزمان است، گرفتاری ها و ابتلائات بشر فزونی یافته است. از جمله بیماری کرونا که دامن گیر شده و مشکلات اقتصادی فرهنگی و اجتماعی وحتی سیاسی را برای کشورها و مردمانشان ایجاد کرده است.
بشر فعلی با همه ادعای خود در تکنولوژی نتوانسته راهکاری را برای برون رفت از آثار کرونا بدست آورد و همین نا امیدی را در مردم ایجاد کرده است.
انسان مؤمن و خدا باور با توجه به اینکه می داند خدای مهربان بلاهایی که می فرستد مقطعی است و تنها اوست که می تواند آنها را خلاصی دهد، هرگز خود را نمی بازد و به لطف و محبت خدا امید فراوان دارد و لذا یک سکون و آرامشی همراه با معرفت و شناخت دارد. همچنین انسان مؤمن با توجه به اینکه می داند خلیفه خدا روی زمین حجت او یعنی امام عصر عج الله تعالی فرجه الشریف است و او از پدر به مردم مهربان تر است ومی دانند که وی نگران بشریت است و اگر اراده کند به اذن خدا الله و بر اساس مصلحت، بیماری رخت خواهد بست، لذا به ایشان توسل کرده و به امید ظهور ایشان و یا دعای خیر ایشان، هرگز خود را نمی بازد.
باور به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نگرانی فرد را بر طرف می کند. کافی است دلها نسبت به ایشان صاف شود و اعتماد به ایشان شده و دائما به ایشان متوسل شد. اگر همه آحاد بشر خصوصا مؤمنان جوامع تقاضای عمومی از حضرت نمایند، به فضل الهی بلاها از بین خواهد رفت.
امام به عنوان آبرومند درگاه الهی است و قدرت های الهی و توانمندی های معجزه گونه دارد و با اذن خدای مهربان می تواند تحولات عظیم را ایجاد نماید.
اما شرط اساسی این اتفاق، تمنای همگانی از امام عصر برای خروج از این بلاست و لازم است همه با توسل مدام و حفظ ارتباط خود با امام، فرج و گشایش را از این بلا رقم بزنیم.
به امید نگاه ویژه حضرت در رفع بیماری کرونا
محمد علی فتحی
