محمد علی فتحی

پایگاه خبری رسانه حاج فتحی، پاسخ به مسائل شرعی، مشاوره، استخاره

محمد علی فتحی

پایگاه خبری رسانه حاج فتحی، پاسخ به مسائل شرعی، مشاوره، استخاره

محمد علی فتحی
طبقه بندی موضوعی
پاسخ های استاد

۱۰۹ مطلب با موضوع «اهل البیت علیهم السلام» ثبت شده است

زمانی علمای اهل تسنن مرحوم علامه امینی (صاحب کتاب الغدیر) را برای صرف شام دعوت می کنند.

 اما علامه امینی امتناع می ورزد و قبول نمی کند . 

آنها اصرار می کنند که علامه امینی را به مجلس خود ببرند.

به علت اصرار زیاد علامه امینی دعوت را  می پذیرد و شرط می گذارد که فقط صرف شام باشد وهیچ گونه بحثی صورت نگیرد آنها نیز می پذیرند.

  پس از صرف شام یکی از علمای اهل سنت که در آن جمع زیادی از علما نشسته بود (حدود 70 الی 80 نفر) می خواست بحث را شروع کند که علامه امینی گفت :

 قرار ما این بود که بحثی صورت نگیرد.
 
اما باز آنها گفتند : پس برای متبرک شدن جلسه از همین جا هر نفر یک حدیث نقل کند تا مجلس نورانی گردد.

 ضمناً تمام حضار درجلسه حافظ حدیث بودند و حافظ حدیث به کسی گفته می شود که صد هزار حدیث حفظ باشد. 

 

آنان  شروع کردند یکی یکی حدیث نقل کردند تا اینکه نوبت به علامه امینی رسید . 

 

علامه به آنها گفت شرطم بر گفتن حدیث این است که  ابتدا همگی بر معتبر بودن یا نبودن سند حدیث اقرار کنید . همه قبول کردند .

 

 سپس علامه امینی فرمود : قال رسول الله (صلوات الله علیه ) : من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة : هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است .

سپس از تک تک حضار در جلسه در رابطه  با معتبر بودن حدیث اقرار گرفت و همه حدیث را تایید کردند . 

 

سپس گفت حال که همه حدیث را تایید کردید یک سوال از شما دارم ، بعد از کل جمع پرسید : 


آیا فاطمه الزهرا ( سلام الله علیها ) امام زمان خود را می شناخت یا نمی شناخت ... ؟ 


اگر می شناخت ، امام زمان فاطمه  ( سلام الله علیها ) چه کسی بود ؟ 

 

تمام حضار مجلس به مدت ربع ساعت ، بیست دقیقه ساکت شدند و سرشان را به زیر انداختند و چون جوابی برای گفتن نداشتند یکی  یکی جلسه  را ترک کردند و با خود می گفتند:

 

اگر بگوییم  نمی شناخت ، پس باید بگوییم که فاطمه ( سلام الله علیها ) کافر از دنیا رفته است و حاشا که سیده نساء العالمین کافر از دنیا رفته باشد و اگر بگوییم می شناخت چگونه بگوییم امام زمانش ابوبکر بوده ؟  در حالی که بخاری ( از سرشناس ترین علمای اهل سنت ) گفته : ماتت و هی ساخطه علیهما - فاطمه   ( سلام الله علیها ) در حالی از دنیا رفت که به سختی از ابوبکر و عمر غضبناک بود "و چون مجبور می شدند بر حقانیت و امامت علی بن ابیطالب  (علیه السلام ) اقرار بورزند سکوت کرده و جلسه را با خجالت ترک کردند.

👌زحمت نشرش با شما .

یا علی

دوازده حدیث گهربار و نورانی که حضرت زینب کبری از جد و پدر ومادر و برادران معصومش (صلوات الله علیهم اجمعین) روایت فرموده اند:

حدیث اول؛

قالَتْ (علیها السلام): إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما امَرْناکَ وَ تَنْتَهی عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، قَانْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا.

فرمود: اگر آنچه را که ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت ـ دستور داده ایم عمل کنی و از آنچه نهی کرده ایم خودداری نمایی، تو از شیعیان ما هستی وگرنه خیر.

حدیث دوم؛

قالَتْ (علیها السلام): مَنْ اصْعَدَ إلیَ اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ افْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.

فرمود: هرکس عبادات و کار‌های خود را خالصانه برای خدا انجام دهد، خداوند بهترین مصلحت‌ها و برکات خود را برای او تقدیر می‌نماید

حدیث سوم؛

قالَتْ (علیها السلام): إنَّ السَّعیدَ کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ احَبَّ عَلیّاً فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ.

فرمود: همانا حقیقت و واقعیت تمام سعادت‌ها و رستگاری‌ها در دوستی با علیّ (علیه السلام) در زمان حیات و پس از رحلتش خواهدبود.

حدیث چهارم؛

قالَتْ (علیها السلام): شیعَتُنا مِنْ خِیارِ اهْلِ الْجَنَّهِ وَکُلُّ مُحِبّینا وَ مَوالی اَوْلیائِنا وَ مُعادی اعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا.

فرمود: شیعیان و پیروان ما و همچنین دوستداران اولیای ما و آنان که دشمن دشمنان ما باشند و نیز آن هایی که با قلب و زبان تسلیم ما هستند، بهترین افراد بهشتیان خواهند بود.

حدیث پنجم؛

قالَتْ (علیها السلام): جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاهَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاهَ تَزْکِیَهً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ

فرمود: خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را برای طهارت از شرک و نجات از گمراهی‌ها و شقاوت‌ها قرار داد؛ و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود؛ و زکات (و خمس) را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین نمود؛ و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده لازم دانست؛ و حجّ را برای استحکام اساس شریعت و بنای دین اسلام واجب نمود.

حدیث ششم؛

قالَتْ (علیها السلام): خَیْرٌ لِلِنّساءِ انْ لا یَرَیْنَ الرِّجالَ وَ لا یَراهُنَّ الرِّجالُ.

فرمود: بهترین چیز برای حفظ شخصیت زن آن است که مردی را نبیند و نیز مورد مشاهده مردان قرار نگیرد.

حدیث هفتم؛

قالَتْ (علیها السلام): حُبِّبَ إلَیَّ مِنْ دُنْیاکُمْ ثَلاثٌ: تِلاوَهُ کِتابِ اللّهِ، وَالنَّظَرُ فی وَجْهِ رَسُولِ اللّهِ، وَالاْنْفاقُ فی سَبیلِ اللّهِ.

فرمود: سه چیز از دنیا برای من دوست داشتنی است: تلاوت قرآن، نگاه به صورت رسول خدا؛ و انفاق و کمک ـ به نیازمندان ـ در راه خداوند متعال.

حدیث هشتم؛

قالَتْ (علیها السلام): الْزَمْ رِجْلَها، فَإنَّ الْجَنَّهَ تَحْتَ اقْدامِها، و الْزَمْ رِجْلَها فَثَمَّ الْجَنَّهَ.

فرمود: همیشه در خدمت مادر و پایبند او باش، چون بهشت زیر پای مادران است؛ و نتیجه آن نعمت‌های بهشتی خواهد بود.

حدیث نهم؛

قالَتْ (علیها السلام): اَلْبُشْری فی وَجْهِ الْمُوْمِنِ یُوجِبُ لِصاحِبهِ الْجَنَّهَ، وَ بُشْری فی وَجْهِ الْمُعانِدِ یَقی صاحِبَهُ عَذابَ النّارِ.

فرمود: تبسّم و شادمانی در برابر مومن موجب دخول در بهشت خواهد گشت و نتیجه تبسّم در مقابل دشمنان و مخالفان سبب ایمنی از عذاب خواهد بود.

حدیث دهم؛

قالَتْ (علیها السلام): لا یَلُومَنَّ امْرُءٌ إلاّ نَفْسَهُ، یَبیتُ وَ فی یَدِهِ ریحُ غَمَر.

فرمود: کسی که بعد از خوردن غذا، دست‌های خود را نشوید دست هایش آلوده باشد، ـ چنانچه ناراحتی برایش بوجود آید ـ کسی جز خودش را سرزنش نکند.

حدیث یازدهم؛

قالَتْ (علیها السلام): إنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً وَلایُبالی.

فرمود: همانا خداوند متعال تمامی گناهان بندگانش را می‌آمرزد و از کسی باکی نخواهد داشت.

حدیث دوازدهم؛

قالَتْ (علیها السلام): خابَتْ اُمَّهٌ قَتَلَتْ إبْنَ بِنْتِ نَبِیِّها.

فرمود: رستگار و سعادتمند نخواهند شد آن گروهی که فرزند پیامبر خود را به قتل رسانند.

رسول خدا صلی الله علیه وآله  درباره دختر بزرگوارش کلماتی دارد که به عنوان معیار ومیزان سنجش مطرح هستند.

 

از جمله آن کلمات روایتی است که از ایشان درباره سیادت حضرت زهرا بر همه زنان عالم بلکه بر همه خلق  اشاره دارد عبارت است از:

حضرت محمد-صلی الله علیه وآله- فرموده است:

- فَاطِمَةُ سَیِّدَةُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّه.

- فَاطِمَةُ سیّدة نساء هذه الأُمّه.

- فَاطِمَةُ سیدة نساء المؤمنین.

- فَاطِمَةُ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِین.

 

این روایت باهمه اختلاف الفاظش در:

 

صحیح بخاری:۴/۲۰۹والخصائص نسائی:۳۴والمسند ابی داوود طیالسی:۱۹۷وصحیح مسلم:۷/۱۴۳والمستدرک حاکم نیشابوری:۳/۱۵۳وصحیح ترمزی:۵/۳۲۶وصحیح ابن ماجه:۱/۵۱۸ومسند احمد:۶/۲۸۲ وحلیه الاولیاء:۲/۳۹ نقل شده است.

 

آنچه از فرموده پیامبر استفاده می شود این است که:

 

۱- فاطمه سرور همه زنان پسین وپیشین است.

۲- این روایت ویژگی سیادت آن حضرت رادر مقایسه باهمه زنان مطرح می کند ولی این به معنی سیادت نداشتن آن حضرت بر مردان نمی باشد بلکه آیات تطهیر ومباهله و....بر این نکته دلالت دارند که حداقل ایشان با توجه به مقام عصمتشان در طول معصومین -علیهم السلام- هستند.

۳-سیادت ایشان از حیث معرفت/علم/تقوا/فضائل و....در همه شئونات مربوط به انسان کامل مطرح است.

۴- این روایت بهشتی بودن ونیز عصمت حضرت زهراء-سلام الله علیها- را به همه اعلام می دارد.زیرا این سیادت  برزنان خصوصا وبر همه عالمیان عموما بدون داشتن عصمت به دست نمی آید زیرا:

ان اکرمکم عند الله اتقاکم.یعنی با تقواترین شمادرنزد خدای تعالی با تقواترین شما است.

۵-سیادت حضرت زهرا سلام الله علیها تشریفاتی واز باب لقب وعنوان دادن بدون توجه به اینکه آیا او شایستگی لقب وعنوان را دارد نیست بلکه این نسبت با واقعیت همخوانی دارد.

۶- طبق این ویژگی حضرت هرگونه سخن وعمل  ایشان ونظریات وی بر همه مسلمانان حجت است وکسی نمی تواند با آن مخالفت کند.

۷- هرگونه نسبت گناه دادن از هر نوع که باشد بر حضرت زهرا-سلام الله علیها- حرام است.

در کوفه، شخصى بنام «نجاشى» از سرشناسهاى قبیله یمانیه، و از شاعران متشخص و معروف بود، وى در ماه رمضان شراب خورد، و حتى رعایت قداست ماه رمضان را نکرد، او را به دادگاه امیرمؤمنان على (علیه السلام) ) آوردند، و پس از اثبات شرابخوارى او، امام (علیه السلام) دستور داد، هشتاد تازیانه به او زدند.

سپس دستور داد او را یک شب زندانى کردند، فرداى آن روز به دستور على (علیه السلام) او را احضار کردند، و حضرت بیست تازیانه دیگر به او زد.


او پرسید: دیروز حد شرابخورى را بر من جارى کردى، پس این بیست تازیانه براى چیست ؟!


امام فرمود: هذا لتجریک على شرب الخمر فى شهر رمضان .

 

این بیست تازیانه، به خاطر آن بود که تو حرمت و قداست ماه رمضان را با گستاخى خود، شکستی.


بعد از این جریان، این موضوع براى طایفه او« یمانیه»، گران آمد.

 

آنها سخت ناراحت و خشمگین شدند، طارق بن عبداللّه، (از طرف آنها) به حضور على (علیه السلام) آمد، و سخنانى گفت که خلاصه اش این است :

 

من گمان نمى کردم که شما بین افراد، فرق نگذارى، و بر شخصیتى برازنده و زبردست، مانند نجاشى نیز، حد جارى شود، و او را شلاق بزنى، ودر نتیجه دلهایی را جریحه دار کنى، و امور ما را پراکنده سازى و ما را به جاده اى بکشانى که جاده گمراهى و آتش دوزخ است .

امام على علیه السلام به او فرمود:«و انه لکبیرة الا على الخاشعین بقره/45».

اشاره به اینکه اجراى فرمان خدا، سخت و دشوار است، جز براى آنانکه، تسلیم فرمان خدا هستند.


سپس فرمود: آیا نجاشى جز یک فردى از مسلمین بود، و او حرمت و حدود اسلام را نادیده گرفت، و هتک حرمت کرد، و ما حد الهى را بر او جارى کردیم، که کفاره گناه او است، و خداوند مى فرماید:


«ولا یجرمنکم شنان قوم على الا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوى .مائده/8


 دشمنى با قومى، نباید باعث بى عدالتى شما شود، عدالت را رعایت کنید که به پرهیزگارى نزدیک است ».


عبداللّه در برابر قاطعیت على (علیه السلام) نتوانست چیزى بگوید، و رفت، و شبانه با نجاشى، از کوفه گریختند، و به سوى شام روانه شده و به معاویه پیوستند.

 

نکته:

در راه اجرای عدالت ملاحظه شخصیت های نباید شود. کسانی که موحد واقعی باشند بعداز اجرای عدالت درباره آنان، کرنش کرده و دشمن ولی خدا نمی شوند.


منبع: بحار الانوار، چاپ قدیم، ج 8 ٬ ص 729؛ وسایل الشیعه، ج 18، ص 474.

میلاد حضرت محمد صلی الله علیه و آله بزرگترین هدیه خدا به بشریت است. بزرگی این هدیه به عظمت و بزرگی این مولود بستگی دارد.

شخصیت رسول الله به عنوان عبد الله ، سید فرزندان آدم، سید خلائق، سیدبشر، سید رسل، سید اولیاء و سید اتقیاء و.... نشان از والایی مقام و منزلت ایشان دارد.

شخصیتی که به تعبیر عارفان صادر نخستین است و اول مخلوق الهی محسوب می شود. عرش نشینی که برای نجات بشر، به فرش آمده تا با خلق نیکش و اندیشه توحیدی اش و عدالتش بشر غوطه ور در گمراهی و جهالت و معصیت را به هدایت و یکتاپرستی و زیست توحیدی و عدالت ورزی دعوت نماید.

شخصیتی که همه پیامبران الهی آمدنش را نوید داده بودند و در توجهات و توسلات خود ایشان را واسطه فیض الهی می کردند.

چه غصه ها و غم ها و چه نکبت ها و سختی ها که با نام محمد صلی الله علیه و آله از میان رخت بر بست و نور الهی اش پرده های ظلمات را کنار زد.

بشر به هویت محمدی و خلق ایشان و عدالت ورزی از هر چیز دیگر تشنه تر است.

با شناخت و پیروی از رسول الله می توان افق روشنی را برای بشریت ترسیم کرد و الا بشریت روی خوش نخواهد دید.

چه زشت و پلیداند کسانی که بهترین خلق خدا از اولین تا آخرین را، توهین کرده و جسارت می نمایند.

چه ناشکرند انسان هایی که با وجود شمع جمع آفرینش، دنبال اسوه های غیر توحیدی در زندگی می گردند.

پیامبر خدا تمام زندگیش بوی خدا می داد و رنگ زندگی اش، خدا بود. همه چیز را برای خدا می خواست حتی مردم را برای خدا.

هرگز مردم را به خود دعوت نکرد و اگر دعوتی به خود بوده برای ایصال و رساندن مردم به خالق یکتا بوده است.

آیین محمد کاملترین، جامعترین و کاربردی ترین آیین هاست که از هرگونه انحراف و کژی به دور است و قرآنی که آورده بر این مدعا خود شاهد اعظم است.

اگر به آموزه های نبی خدا عمدا عمل نکنیم و گفته و سخنان و اوامر و نواهی وی را نادید بگیریم، بعید نیست که این کار توهین علمی به ایشان باشد.

مقام و منزلت رسول الله در جهان واپسین بیشتر هویدا خواهد شد. چرا که در آن روز شفیعان محشر- یعنی انبیاء الهی - به شفاعت ایشان محتاج خواهند بود.

مقام قربی که ایشان دارد، احدی حتی فرشتگان مقرب خدا ندارد.

محمد صلی الله علیه و آله نسخه کامل صفات جلال و جمال الهی است و هرکس می خواهد به خدا برسد، باید محمدی باشد و الا پای سیر الی الله او لنگ خواهد بود.

امام صادق علیه  السلام نیز سلاله رسول الله است و نسخه ای از محمد صلی الله علیه و آله در میان بشر، که علم و دانش صادقی ماندگارترین مکتب را به بشریت تقدیم کرده است.

مکتب الصادق علیه السلام مکتبی پویا، متعالی، رشد دهنده، جوابگوی نیاز های بشر و بیدار کننده دل های خسته و جلا دهنده دل های زنگ زده است.

مکتبی که با داشتن بیشترین تراث علمی، بیشترین سهم را در پویایی فقه اسلامی و معارف اسلامی تا کنون دارد و بسیاری از دانشمندان اسلامی از خرمن دانش امام صادق علیه  السلام بهره برده و می برند.

روحیه استکبار ستیزی و نفی سلطه رسول خدا و امم صادق علیهما السلام الهام بخش این موضوع است که پیروان ایشان و همه انسان های موحد و خدا خواه، هرگز ظلم نمی پذیرند و دائما در راه مبارزه با سلطه گر ،مجاهدت می کنند و حتی در این راه جان خود را تقدیم می کنند.

باز خوانی اندیشه های نبوی و صادقی در مقوله نفی سلطه و ترویج و تبلیغ آن، جز ضروری ترین مسائل برای مهدی باوران و زمینه سازان ظهور منجی عالم بشریت است.

 انقلاب اسلامی جرقه ای است برای ورود به این عرصه که بحمد الله در طی 41 سال گذشته، نهضت استکبار ستیزی از ایران شروع شده و در جهان توسط آزادی خواهان عالم جریان دارد.

به باور انسان های با بصیر، به زودی هیمنه استکبار جهانی شکسته خواهد شد و بشر با تغییر رویه به سمت اسلام گرایی، زمینه ظهور دولت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را فراهم خواهد کرد.

محمد علی فتحی

کرج، ایران کوچک

12 آبان 1399

 پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله با عده ای از اصحاب خود به سفر رفته بودند.

 حضرت در بین راه دستور داد گوسفندی را ذبح کنند و غذایی تهیه نمایند. 

مردی گفت: کشتن گوسفند با من باشد، دیگری گفت: پوست کندن آن با من باشد سو می گفت: پختن آن را من به عهده می گیرم.
 
پیامبر صلی اللّه علیه و آله فرمود: 

من هم هیزم آن را آماده می کنم.
 
اصحاب گفتند: یا رسول اللّه ! پدران و مادران ما فدای شما باد، خود را به زحمت نیندازید، ما خود هیزم را جمع آوری خواهیم کرد.
 
حضرت فرمود: می دانم که شما این کار را برای من انجام می دهید اما خدای عز و جل نمی پسندد که بنده اش خود را از اصحابش ممتاز کند آنگاه برخاست و برای آنها هیزم جمع آوری کرد.  
 
📚محجة البیضاء، ج 4، ص 61.

#محمدی_باشیم

جریانی #اهانت به حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله پیامبر همه انسان ها، شیوه ای #شیطانی از سوی انسان های بی ارزش و حقیری است که چیزی به نام ادب و احترام در قاموس فکری آنان یافت نمی شود.

 

جریان #اسلام_ستیزی که از سوی #نظام_استکباری رواج یافته و برخی دولتمردان ملت ها مثل #مکرون حامی آن هستند، به دنبال رویارویی با #نظام_توحیدی ای است که پرچمدار آن #حضرت_محمد_صلی_الله_و_آله است. نظامی که گرایش به آن در جهان به اوج رسیده و وعده " و رایت الناس یدخلون فی دین الله افواجا" را نوید می دهد.

 

اسلام ستیزان و هتاکان به نبی الله اعظم بدنبال خاموش کردن نور خدا هستند ولی نمی دانند که نور خدا خاموش نمی شود.

 

ما ملت ایران و ملت اسلام جانمان و همه وجودمان سرشار از عشق به محمد و آل محمد است.

 

 اگرچه حمایت رئیس جمهور فرانسه از هتاکان و جسارت کنندگان به پیامبر خدا، دلهای مسلمین و آزادی خواهان عالم را جریحه دار کرده ولی می توان با #تحریم_کالاهای_فرانسوی و #اعلام_انزجار_جهانی ،  سیلی محکمی را به دشمنان رسول خدا زد.

 

هر مسلمانی که حضرت محمد صلی الله علیه و آله را دوست دارد باید از دشمن ایشان بی زاری بجوید و با تبعیت از رسول الله و عمل به سنن وی، خود را طرفدار واقعی ایشان نماید. 

 

آری می شود همه #محمدی باشیم و با هم #ید_واحده باشیم علیه نظام استکباری.

 

محمد علی فتحی
کرج، ایران کوچک
۹۹/۸۵

امام صادق علیه السلام ضمن وصیت به ابو جعفرمحمد بن نعمان احول فرمود:

اِعْلَمْ أَنَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ لَمَّا طُعِنَ وَ اِخْتَلَفَ اَلنَّاسُ عَلَیْهِ سَلَّمَ اَلْأَمْرَ لِمُعَاوِیَةَ فَسَلَّمَتْ عَلَیْهِ اَلشِّیعَةُ عَلَیْکَ اَلسَّلاَمُ یَا مُذِلَّ اَلْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ مَا أَنَا بِمُذِلِّ اَلْمُؤْمِنِینَ وَ لَکِنِّی مُعِزُّ اَلْمُؤْمِنِینَ إِنِّی لَمَّا رَأَیْتُکُمْ لَیْسَ بِکُمْ عَلَیْهِمْ قُوَّةٌ سَلَّمْتُ اَلْأَمْرَ لِأَبْقَى أَنَا وَ أَنْتُمْ بَیْنَ أَظْهُرِهِمْ کَمَا عَابَ اَلْعَالِمُ اَلسَّفِینَةَ لِتَبْقَى لِأَصْحَابِهَا وَ کَذَلِکَ نَفْسِی وَ أَنْتُمْ لِنَبْقَى.[1]

ترجمه:

بدان وقتى حسن بن على(علیه السّلام)را مجروح کردند،و مردم در بارۀ او اختلاف نموده.فرمانروائى را بمعاویه واگذاشت.شیعیان وقتى باو سلام میکردند میگفتند السلام علیک یا مذل المؤمنین سلام بر تو اى خوارکنندۀ مؤمنین او در جواب آنها میفرمود من خوارکنندۀ مؤمنان نیستم من عزیزکنندۀ آنهایم،وقتى دیدم توان مقابله با آنها را ندارید.مقام را باو واگذار کردم تا موجب بقاى خود و شما باشم،چنانچه خضر کشتى را معیوب کرد تا آن را براى صاحبان کشتى نگهدارد همین طور من نیز خود و شما را نگهداشتم تا میان آنها بایستم و نابود نشویم.

نکته:

  • طبق تحلیل امام صادق علیه السلام علت اصلی صلح امام حسن علیه السلام ضعف یاران امام حسن علیه السلام و تنها شدن حضرت در عرصه مبارزه با معاویه بود.
  • امام برای حفظ جان خود که برای معرفی اسلام ناب محمدی ضرورت داشت زنده بماند، اقدام به صلح فرمود.
  • امام بعد از صلح تحمیلی، زمینه فرهنگی افشاگری علیه ظالمان را در حکوت جائران فراهم کرد.
  • در زمان صلح ایشان، مسئله عمده جهان اسلام مشکلات اقتصادی نبود بلکه عمده نگرش سیاسی نسبت به مقوله حکومت بود.
  • مردم زمانه به خاطر جانبداری از حکومت لیبرالی معاویه، حکومت توحیدی امام حسن علیه السلام را نپذیرفتند و همین زمینه غربت امام را فراهم کرد.
  • جالب این که یارانی که امام را تنها گذاشتند بعد از عدم پایبندی معاویه به مفاد صلح نامه، به امام طعنه زدند درحالی سرزنش سزاوار خودشان بود چرا که امام به حق را یاری نکرده و او را تنها گذاشتند.
  •  در این روایت امام صادق علیه السلام به نقل از امام حسن مجتبی علیه السلام جریان صلح را تشبیه به خراب کردن کشتی توسط خضر علیه السلام کرد که در آیه أَمَّا السَّفینَةُ فَکانَتْ لِمَساکینَ یَعْمَلُونَ فِی الْبَحْرِ فَأَرَدْتُ أَنْ أَعیبَها وَ کانَ وَراءَهُمْ مَلِکٌ یَأْخُذُ کُلَّ سَفینَةٍ غَصْباً[2]، بدان اشاره شده است:  (اما آن کشتی از آن مستمندانی بود که دردریا کار می کردند، پس من خواستم آن را معیوب کنم ، چون در پس ایشان پادشاهی بود که همه کشتیها را به غصب و زور می گرفت )، خضر به حضرت موسی فرمود: آن کشتی متعلق به مردم فقیری بود که بوسیله آن در دریا کسب معیشت می نمودند و چون پادشاه ظالمی در آنجا بود که هر کشتی سالمی را به زور تصرف می کرد، من خواستم کشتی آنها را معیوب کنم که پادشاه به آن طمع نبندد و آن را تصرف نکند، تا آن مردم فقیر بتوانند بوسیله کشتی لقمه نانی بدست آورند.
  • اسلام در زمام امام حسن علیه السلام به مانند کشتیی بود که ظالمانی چون اموی ها اقدام به خراب کردن آن کرده بودند. واگذاری حکومت ظاهری اسلام به معاویه در واقع عیب دار کردن ظاهری حکومت با صلح تحمیلی بود ولی نتیجه این صلح حفظ حکومت باطنی بود که در شخص امام معصوم و خاندان عصمت علیهم السلام متبلور بود. امام با صلح جان منادیان اسلام و اقعی را حفظ کردند تا اسلام واقعی حفظ شود.

محمد علی فتحی

کرج، ایران کوچک

27/7/99

 

[1] -   بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام  ,  جلد۷۵  ,  صفحه۲۸۶ 

[2] - الکهف: 79

پایان ماه صفر یاد آور غم و اندوه فقدان سه شخصیت عظیم عالم است.

شهادت رسول الله صلی الله علیه و آله و سبط النبی امام حسن علیه السلام و امام رضا علیه السلام خاندان عصمت و طهارت و محبین و شیعیان را عزادار کرده است.

این سه شخصیت عظیم و بزرگ از ویژگی های مشترکی برخوردارند که می تواند برای ما مایه عبرت و درس باشد.

محور تمام فعالیتهای ایشان بر پایه حفظ عزتمندی بوده است.

رسول خدا در عین مهربانی وصف ناپذیر خود به همگان، یک لحظه هم با دشمن سازش نکردند و دربرابر دشمن کوتاه نیامدند. اگر صلحی مثل صلح حدیبیه نیز رقم خورد به شرط حفظ عزت مسلمین و تقویت اسلام بوده است.

امام حسن مجتبی علیه السلام نیز هرگز با دشمن سر سازش نداشتند. صلح تحمیلی بر ایشان نیز به دلیل نبود یاران و ترس از نابودی خاندان عصمتی که معرفی کننده اسلام ناب محمدی بودند بود. مفاد صلح نامه ایشان حاکی از رعایت اصل عزت برای امت اسلامی بود اگرچه معاویه که لعنت الهی بر او باد هرگز به این پیمان عمل نکرد و آن را زیر پا گذاشت.

امام رضا علیه السلام را نیز با اینکه با اجبار از مدینه به مرو آوردند و به ظاهر به عنوان فرد دوم دستگاه جور عباسیان معرفی شد، ولی هرگز با آنان همکاری نکرد بلکه تمام تلاش خود را در روشنگری و هدایت مردم و نشان دادن چهره پلید مامون عباسی کرد و در آخر هم جان خود در این راه تقدیم کرد.

حرف از صلح با دشمن توسط عده ای نادان که به خاطر بی تدبیری کشور ایران اسلامی را مبتلی به گرفتاری اقتصادی و فرهنگی کرده اند، نه از سر عزتمندی بلکه جهت تقویت دشمن و زیرپا گذاشتن ارزش های اسلامی است.

پرچم هدایت گری امت اسلامی و ایران عزیز بر دستان ولی فقیهی است که یاران جان به کفی چون سردار حاج قاسم سلیمانی ها دارد. دشمن دیرینیه انقلاب یعنی سردمدار نظام استکباری مقاومت چهل و یک ساله ملت امام حسینی ایران را نتوانسته است در هم شکند.

غیرت و شجاعت و دانش و قدرت جوانان ایران اسلامی سرمایه هایی هست که اجازه نمی دهد بی عرضه ها کشور را به بهانه صلح بی عزت به خاک سیاه بنشاند.

صلحی که جماعت پر مدعا از آن دم می زند چیزی جز زبونی و خواری و عار و ننگ نیست. ممکن است دشمن نان را از ما بگیرد و ایمانمان را نشانه رود ولی باید دم کدخدابین ها بداند ما ملت روزه و ملت محمد و حسن و رضاییم و تا پای جان از آرمان های امامین انقلاب و شهدای عزیز کشورمان دفاع خواهیم کرد.

کرامت ما شهادت ماست و عقلانیت ما در مبارزه با دشمن و مقاومت است.

محمد علی فتحی

کرج، ایران کوچک

۹۹/۰۷/۲۶

امام خمینی در کتاب تقریرات فلسفه به مناسبتی درباره روش تبلیغی و تعلیمی امام سجاد(ع) و مقایسه آن با روش تعلیمی و تبلیغی  امام صادق(ع) می‌فرماید:

 «حضرت زین‌العابدین علیه السلام با آن عملش بشر را تعلیم داده و مى‏دهد و چقدر این ادعیه که شاید از مختصات شیعه باشد، براى بشر مفید است؛ ... اگر چه آنها همان دعا را که مى‏خواندند و با خدا مناجات مى‏کردند، در حقیقت با خداى خودشان مناجات داشتند، ولى اگر ما خوب بنگریم، براى ما پند است.

مى‏توان گفت: حضرت زین‌العابدین علیه السلام کمتر از حضرت صادق علیه السلام ترویج دین ننموده است و عصر آن حضرت علیه السلام گرچه طورى بوده که ممکن نبود حضرتش کسى را دعوت به دین نماید و حتى از حضرتش یک نفر مسأله سؤال نمى‏کرد، اما در همان حال که در خانه خود نشسته، نیمه‏ شبها با خدا مناجات مى‏کرده و این مناجات که به دست مردم مى‏رسید، مورد انتفاع قرار مى‏گرفت.

در معارف، بهترین و مؤثرترین آثار حضرات، همان ادعیه‏ شان است؛ چون وقتى که حضرات جواب سؤال مردم را مى‏ دادند ناچار بودند که طبق متفاهم عرفى و افق عقل مردم تکلم نمایند؛ زیرا آنچه از معارف که به حضرت صادق علیه السلام رسیده است، با چندین درجه تنزل هم، حضرت نمى‏تواند آن را به مردم عادى منتقل کند، ولى چون توجه ادعیه به خداست آنچه که حق مطلب است ادا فرموده‏اند و آداب ذلّ عبودیت و عزّ ربوبیت را مراعات فرموده‏ اند، و مى‏ توان گفت:

ادعیه، همان قرآن صاعد است و قرآن، قرآن نازل است که روى قرآن و خطابش به مردم بوده و تنزل کرده، ولى روى ادعیه الى اللَّه مى‏باشد، و در نتیجه انبیا و ائمه علیهم السلام فعلًا هم داعى به حق هستند، چنانکه در زمان خودشان هم داعى به حق بودند.[1]»


[1] - تقریرات فلسفه، ج3، ص368